Dźwignice oraz inne obiekty posadowione na kołach lub podporach są narażone na wywrócenie czyli utratę stateczności. Podczas konstruowania dźwignic i innych obiektów dokonuje się obliczeniowego i doświadczalnego (próby) sprawdzenia stateczności. Próby polegają na sprawdzeniu czy podczas różnych stanów pracy, w czasie których następują zmiany położenia poszczególnych elementów obiektu oraz dokonywana jest manipulacja przemieszczanym ładunkiem nie dochodzi do utraty stateczności.

CLDT wykonuje badania stateczności dźwignic i innych obiektów z wykorzystaniem zestawów pomiarowych, które w odróżnieniu od klasycznych prób stateczności, umożliwiają obserwację i rejestrację rzutu środka ciężkości obiektu na płaszczyznę podstawy. Takie badania pozwalają na określenie odległości rzutu środka ciężkości od krawędzi wywrotu czyli określenia tzw. zapasu stateczności, co z kolei umożliwia optymalizację charakterystyk udźwigu z punktu widzenia stateczności. Takie działania pozwalają na maksymalne wykorzystanie konstrukcji i uzyskanie największych, możliwych do uzyskania a jednocześnie bezpiecznych zależności udźwigu od wysięgu (moment siły udźwigu).

Podczas badania następuje również wyznaczenie masy obiektu i nacisków podpór/kół na podłoże. Badania wykonujemy u wytwórcy lub w miejscu zainstalowania dźwignicy.

W przypadku dźwignic wyniki badań służą do oceny zgodności dźwignic między innymi z normami:

  • PN-ISO 4304
  • PN-ISO 4305

 

Wyniki badań przedstawiane są w sprawozdaniach.

Badania objęte są akredytacją PCA w zakresie wyznaczania stateczności obiektów o sile nacisku na podłoże jednej podpory lub koła do 150 kN a w przypadku podpory stałej do 500 kN.