Pomiary poziomu dźwięku, emitowanego przez wyposażenie techniczne budynków takie jak dźwigi, klimatyzatory, hydrofory itp.

Hałas w pomieszczeniach budynków w których przebywają ludzie nie mogą przekraczać wartości określonych w polskich normach.

Norma PN-87/B-02151/02 „Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach. Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach”, przywołana w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie określa te wartości dopuszczalne. Poprawne zaprojektowanie i wykonanie budynku gwarantuje spełnienie powyższych wymagań. Błędy na którymkolwiek z powyżej wymienionych etapów inwestycji powoduje niezgodność z w/w warunkami technicznymi i trudne technicznie a czasami wręcz niemożliwe do przeprowadzenia modernizacje budynków w zakresie izolacyjności akustycznej.

Z tego względu CLDT oferuje inwestorom, dostawcom wyposażenia technicznego, zwłaszcza dźwigów, użytkownikom budynków wykonywanie profesjonalnych pomiarów hałasu w budynkach w celu określenia zgodności w wymaganiami normy PN-87/B-02151/02.

Badania wykonywane są zgodnie z metodą określoną w normie PN-87/B-02156 „Akustyka budowlana. Metody pomiaru dźwięku A w budynkach” i są objęte zakresem akredytacji PCA.

Wyniki badań zamieszcza się w sprawozdaniu z badań.

Kompetencje personelu laboratorium pozwala na wydanie opinii i interpretacji w zakresie identyfikacji źródeł i przyczyn hałasu w przypadku badań hałasu od dźwigów.

BADANIA POKREWNE:

• Badania hałasu
• Badania typu maszyn
• Ekspertyzy techniczne UTB

• Budownictwo
• Ekspertyzy
• Gazownictwo
• Infrastruktura
• Przemysł chemiczny
• Przemysł paliwowo-energetyczny
• Przemysł spożywczy
• Urządzenia techniczne

• Automatyka zabezpieczająca
• Badania akustyczne
• Badania chemiczne
• Badania ciśnieniowe
• Badanie efektywności i emisyjności urządzeń grzewczych
• Badania elektryczne
• Badania kompatybilności elektromagnetycznej (EMC)
• Badania materiałowe nieniszczące
• Badania materiałowe niszczące
• Badania połączeń nierozłącznych spajanych

Każda naprawa urządzenia lub jego elementu metodami chemicznymi zgodnie z WUDT-UC-CH-2/2015, oprócz wykonania jej przez zakład posiadający uprawnienia UDT do wykonywania napraw w tym zakresie, powinna być uzgodniona z UDT.

Przed każdą taką naprawą użytkownik urządzenia powinien uzyskać zgodę właściwego oddziału UDT na jej przeprowadzenie oraz uzgodnić dokumentację naprawy metodami chemicznymi z Centralnym Laboratorium Dozoru Technicznego w Poznaniu.

Przedłożona w CLDT dokumentacja powinna być przygotowana zgodnie z punktem 4 WUDT-UC-CH-2/2015.
Uzgadnianie dokumentacji służy temu, aby przeprowadzony na jej podstawie proces był bezpieczny dla oczyszczanego urządzenia, ludzi oraz środowiska. W CLDT technologia jest sprawdzana pod względem jej poprawności m.in. zastosowanych kąpieli w zależności od materiałów, z których zbudowane jest oczyszczane urządzenie, doboru kąpieli w zależności od składu osadu, ich stężeń, czasu trwania i parametrów, metod oczyszczania, zabezpieczenia środowiska przed niezaplanowanym uwolnieniem zanieczyszczeń, sposobu neutralizacji i utylizacji ścieków i.in.

Dokumentacja naprawy metodami chemicznymi może być wykorzystana jednorazowo dla przywołanego w niej urządzenia w czasie 6 miesięcy od dnia jej uzgodnienia.

W celu poprawnego przeprowadzenia procesu oczyszczenia urządzenia metodami chemicznymi należy użyć takich kąpieli, aby osady przeszły w formę rozpuszczoną. Są one wtedy łatwe do usunięcia z urządzenia, a roztwory szybko dają się usunąć z instalacji i zneutralizować. Jest to szczególnie ważne w układach, w których występują fragmenty o zmiennych szybkościach przepływu medium roboczego. Absolutnie nie powinno się stosować substancji, które mogą powodować wtórne wytrącanie słabo rozpuszczalnych w wodzie zawiesin.

Ponieważ osady zazwyczaj nie są jednorodne pod względem składu chemicznego i zawierają związki różnych pierwiastków, dlatego dobór uniwersalnej kąpieli dla wszystkich urządzeń jest praktycznie nieosiągalny. W związku z tym przy doborze roztworu czyszczącego należy kierować się rozpuszczalnością składnika występującego w osadzie w najwyższym udziale procentowym.
Technologia powinna być tak opracowana, aby zastosowane kąpiele miały jak najmniejsze stężenie, a jednocześnie rozpuszczały zalegający w urządzeniu osad.