Każda naprawa urządzenia lub jego elementu metodami chemicznymi zgodnie z WUDT-UC-CH-2/2015, oprócz wykonania jej przez zakład posiadający uprawnienia UDT do wykonywania napraw w tym zakresie, powinna być uzgodniona z UDT.
Przed każdą taką naprawą użytkownik urządzenia powinien uzyskać zgodę właściwego oddziału UDT na jej przeprowadzenie oraz uzgodnić dokumentację naprawy metodami chemicznymi z Centralnym Laboratorium Dozoru Technicznego w Poznaniu.
Przedłożona w CLDT dokumentacja powinna być przygotowana zgodnie z punktem 4 WUDT-UC-CH-2/2015.
Uzgadnianie dokumentacji służy temu, aby przeprowadzony na jej podstawie proces był bezpieczny dla oczyszczanego urządzenia, ludzi oraz środowiska. W CLDT technologia jest sprawdzana pod względem jej poprawności m.in. zastosowanych kąpieli w zależności od materiałów, z których zbudowane jest oczyszczane urządzenie, doboru kąpieli w zależności od składu osadu, ich stężeń, czasu trwania i parametrów, metod oczyszczania, zabezpieczenia środowiska przed niezaplanowanym uwolnieniem zanieczyszczeń, sposobu neutralizacji i utylizacji ścieków i.in.
Dokumentacja naprawy metodami chemicznymi może być wykorzystana jednorazowo dla przywołanego w niej urządzenia w czasie 6 miesięcy od dnia jej uzgodnienia.
W celu poprawnego przeprowadzenia procesu oczyszczenia urządzenia metodami chemicznymi należy użyć takich kąpieli, aby osady przeszły w formę rozpuszczoną. Są one wtedy łatwe do usunięcia z urządzenia, a roztwory szybko dają się usunąć z instalacji i zneutralizować. Jest to szczególnie ważne w układach, w których występują fragmenty o zmiennych szybkościach przepływu medium roboczego. Absolutnie nie powinno się stosować substancji, które mogą powodować wtórne wytrącanie słabo rozpuszczalnych w wodzie zawiesin.
Ponieważ osady zazwyczaj nie są jednorodne pod względem składu chemicznego i zawierają związki różnych pierwiastków, dlatego dobór uniwersalnej kąpieli dla wszystkich urządzeń jest praktycznie nieosiągalny. W związku z tym przy doborze roztworu czyszczącego należy kierować się rozpuszczalnością składnika występującego w osadzie w najwyższym udziale procentowym.
Technologia powinna być tak opracowana, aby zastosowane kąpiele miały jak najmniejsze stężenie, a jednocześnie rozpuszczały zalegający w urządzeniu osad.